Noordrijn-Westfalen

Al die fietspaden zijn verbonden met de 3500km lange Radweg (R1) die van Boulogne sur Mer naar St. Petersburg loopt. Wij doen slechts een 270 km van dat lange traject, recht door een bijzonder groene streek met charmante dorpjes en prachtige landschappen.

Münster-Marienfeld (70km)

Dat het zelfs in juli niet altijd mooi weer is in Duitsland kunnen we aan de lijve ondervinden.

Het stortregent in Münster, wat ons veel tijd doet verliezen. Als de zon eindelijk doorbreekt fietsen we na wat zoekwerk tot in Telgte aan de Eems, we stoppen er aan een prachtige watermolen, genieten van de groene omgeving en het historische marktplein van het stadje.

Mooie Hanzestadjes

We volgen een stukje de Emsauen fietsweg die op zijn beurt de rivier volgt. Het landschap wordt steeds groener, er hangt dauw over de velden als we verder rijden naar Warendorf, dat net als Telgte een aantrekkelijk historisch Hanzestadje is met een opmerkelijk marktplein. Vermits we in de helft van onze eerste etappe zijn is het hoge tijd om onze maag te spijzen. Op de oude markt eten we een goulash soepje, kwestie van krachten op te doen. Een oude carillon geeft aan dat het tijd is om weer te vertrekken.

Fietsbenen

We moeten de laatse 20 km in het donker afleggen. Maar in Marienfield worden we als vips ontvangen in het hotel Klosterpforte, een prachtig oud Cisterciënzer klooster. Een heerlijk diner en een plaatselijk biertje -we zijn tenslotte in Duitsland- doen ons de 73,5 km snel vergeten. Onze benen protesteren zwakjes. Maar die stramme spieren worden vakkundig weggewerkt in de spa van het hotel.

Marienfeld-Lage (90 km)

Vandaag geen zoektocht, we fietsen meteen de R1 op.

Het is wel een stuk drukker dan gisteren. Maar dat zijn we snel vergeten wanneer we aankomen in de mooie dubbelstad Rheda-Wiedenbrück. We fietsen er langs charmante 16de eeuwse vakwerkhuizen die hier en daar scheef tegen mekaar aanleunen en ontdekken er een barok waterkasteel: schloss Rheda. De tuin van het kasteel is een oase van rust.

Van hoog naar ‘Lage’

Na een tochtje van zo’n 15 km, fietsen we het 18de eeuwse graafschap Rietberg binnen. Het fraaie historische centrum weerspiegelt de belangrijkheid van de stad toen de graven hier nog de plak zwaaiden. We zijn intussen aan de bovenloop van de Eems beland. Langs de rivier tracteren we onszelf op een enorme ijscoupe. Wat bijzonder voorzienig was, want vanaf Oerlinghausen fietsen we steil bergop. Het hoogste punt van de stad is de Tönberg. Van daaruit gaat het in rechte lijn naar beneden naar ons hotelletje Haus Berkenkamp in Lage, what’s in a name.
Vandaag fietsten we 90 kilometer.

Lage-Höxter (83 km)

Onze eerste stop vandaag is in Detmold, dat deel uitmaakt van het vroegere vorstendom Lippe.

Het is een erg levendige stad met zomaar even 600 historische monumenten. De favoriete plek van de lokale bevolking is het romantische Friedrichstalerkanaal met zijn watervalletjes en sluizen. Op het marktplein bezoeken we het oudste gebouw van Detmold, de 13de eeuwse St. Vituskerk. De mooiste vakwerkhuisjes vinden we in de Adolfstrasse, waar ze letterlijk tegen de stadsmuur plakken. Maar de grootste bezienswaardigheid is het rennaissance Fürstliche Residenzschloss in het stadspark, pal in het centrum. Vertrekken is uitgesloten zonder eerst de specialiteit van de stad te proeven: de Lippischer pickert, een pannekoek van geraspte aardappel en rozijnen met bietensiroop.

Mysterieuze cultusplek

De pannekoek geeft ons vleugels wanneer we het heuvelachtige Teutoburgerwoud intrekken. We peddelen door weelderig groene landschappen, met als kers op de taart de mysterieuze rotsen van Externsteine, in de middeleeuwen een belangrijke cultusplek. Deze uitzonderlijke site houdt ons een hele tijd in de ban. Terug op de R1 fietsen we richting einddoel, Höxter. Maar niet voordat we in Nieheim een tussenstop maken in het Westfalen Culinarium, een must voor elke foodie. In Höxter geeft onze teller 83km aan.

Höxter-Corvey (31 km)

De laatste dag leggen we slechts een kort traject af, langs de Wezer.

We willen kost wat kost de voormalige Benedictijnenabdij Corvey nog bezoeken. De abdij was in de 9de en 10de eeuw het culturele en religieuze epicentrum van Noord-Europa. De abdijkerk is de oudste bijna volledig bewaarde Karolingische kerk ter wereld, ze stamt uit de 9de eeuw. Vanbuiten is ze dus Romaans, het interieur werd na een brand in de 17de eeuw volledig in barok heropgebouwd en bestaat compleet uit polychroom houtwerk. In het Romaanse Westwerk vinden we profane fresco’s wat hoogst uitzonderlijk is in een kerk.

De Corvey abdij Unesco Werelderfgoed

De Corvey abdij werd in de 19de eeuw omgebouwd tot kasteel. Het ligt op een idyllische plek tussen beboste heuvels en de mooie Wezer rivier. Het hele Corvey complex werd terecht in 2014 Unesco Werelderfgoed. Om af te sluiten proeven we in het Wijnhuis van Corvey niet alleen een paar heerlijke lokale wijntjes, maar ook enkele specialiteiten van de streek zoals de Corveyer Klosterlikör, de Fallersleben Kräuterlikör en last but not least de Klostergeist met chocolade-, munt en vanille aroma’s, waarvan we meteen een flesje meenemen.

Een ander perspectief

Naast de Wezer fietsen is één ding, maar om eens alles vanuit een ander perspectief te zien, ruilen we onze fietsen een paar uur om voor een kano. Vanop de rivier zien we prachtige groene landschappen aan ons voorbijtrekken. We roeien langs een kudde schapen en een paar vissers en vanop de oever steekt hier en daar een eenzame fiestser zijn hand op. Als we onze kano terug inwisselen voor onze tweewielers, sluiten we na slechts 31 km fietsen en een tiental km roeien af met een diner in de tuin van Corvey, waar we vanachter ons bord uitkijken op het bijzondere kasteel dat in een oranje licht zachtjes wegdeemstert.