Luxemburg: op zoek naar het ongewone

Een regio waar de natuur het voor het zeggen heeft en de historische bezienswaardigheden mekaar overtreffen. Je kan je hier vaak aan het onverwachte verwachten, dus naast een paar highlights ga ik ook op zoek naar enkele minder voor de hand liggende activiteiten en sites.

1. India in de Ardennen

2. Met een segway de natuur in

3. Durbuy, een overdosis charme

4. Nisramont, vissen vanuit een Float Tube

5. De indrukwekkende burcht van La Roche

6. Adresjes voor fijnproevers

7. Bastenaken, herinneringen aan de 2de WO

8. Nuts City, het verhaal achter de oorlog

9. Bertrix, lunchen in een authentieke leisteenmijn

10. Redu, charmant boekenstadje

11. Mudia, een origineel museum

India in de Ardennen

Er is slechts één eigenaardigheid, het staat vol hindoeïstische beelden en er lopen dames in sari rond.

Meer info

Uiteindelijk werd het in 1979 gekocht door Radhadesh, een spirituele leefgemeenschap van de Hare Krishna-beweging. Ik krijg er een rondleiding, bezoek de bakkerij en waan me eventjes in Indië als ik de naar kardemom geurende-souvenirshop binnenwandel. Ik drink een Indische thee in het restaurant dat volgens mijn Krishna-gids het enige echt vegetarische restaurant is in de hele provincie. Je kan er op retraite komen zoals in een klooster.

Maar wat mij vooral aanspreekt is dat het middenin een prachtig stukje natuur ligt. En alhoewel ik werkelijk niks heb met de Krishna-leer, hangt er een ontspannen sfeer. Alleen de tuin van 48 ha is al een bezoekje waard, ik kom er helemaal tot rust. En ik ben niet de enige want zo’n 30.000 mensen zijn me dit jaar al voorgegaan.

Met een segway de natuur in

Het is een bijzonder relax vervoermiddel, het gaat behoorlijk snel en is quasi geruisloos. Ik kan dus met volle teugen genieten van de prachtige natuur in de buurt van Barvaux, een stadje dat vooral populair is bij wandelaars en fietsers omdat het omringd is door bossen.

Luxemburg heeft zo maar even 313.000 ha bos met tal van fiets- en wandelpaden. Het is herfst en de kleuren zijn ronduit prachtig. We rijden met de segway naar Durbuy, het kleinste stadje van België en omstreken, zo’n 7 km verder.

Onderweg krijgen we uitleg over de flora en fauna van Jean-Pierre Razinkoff, onze gids en eigenaar van Seggo, dat verschillende segwaytours organiseert in de provincie Luxemburg. Het is een originele en bijzonder aangename manier om de streek te verkennen. Onderweg stoppen we aan la Roche des Corbeaux, een steile klimrots in Bohon voor toeristen met een zwak voor alpinisme en dat allemaal vlakbij huis.

Durbuy, een overdosis charme

Ooit was dit stenen stadje omwald en omringd door water als een echt fort. Er lijkt niks veranderd sinds de middeleeuwen: het romantische kasteel, de smalle straatjes en de charmante kalkstenen huizen, het lijkt alsof ik een stap terug in de tijd zet.

En al kan ik het hele stadje in een half uur ontdekken, ik neem mijn tijd om te genieten van de relaxte sfeer en om een Marckloff te drinken, een biertje genoemd naar een plaatselijke brouwer uit de 16de eeuw.

“Ik maak van deze gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan het museum voor moderne kunst dat als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië is geklasseerd. Daar ontdek ik een oude, overdekte markt uit de 16e eeuw en een permanente collectie gewijd aan Marcel Lucas, een Belgische aquarellist. Het museum maakt er een punt van om Belgische kunst in de schijnwerpers te plaatsen.”

Durbuy ligt volop in het groen, dus ook wandelmogelijkheden zijn er legio. En wat het kleinste stadje ter wereld wordt genoemd, herbergt ook nog eens het grootste avonturenpark van het land, Adventure Valley. Je kan er zowat elke avontuurlijke sport uitproberen. Maar dé aantrekkingspool in dit liefelijke stadje zijn natuurlijk de vele restaurants, cafés en leuke shops. Gezelligheid in het kwadraat.

Meer info

Nisramont, vissen vanuit een Float Tube

Hoe zen is het om in het water rond te drijven in een zeteltje (float tube), gehuld in waterdichte kledij en ontspannen een hengel uit te gooien.

Het 47ha grote meer waarop ik vis is ontstaan door een stuwdam (die ook te bezoeken is) en is volledig omringd door bos met prachtige in herfsttinten gehulde bomen. Het spel van licht en kleuren heeft iets magisch. Er is verder niemand te bekennen. Maar ondanks de stilte bijten de vissen niet. Volgens mijn coach Amaury moet ik wat meer geduld hebben, want ze voorzien normaal gezien een volledige dag op het water.

Lijkt me leuk om nog eens over te doen met wat vrienden in de zomer en een picknickje te organiseren op de oever. En al heb ik niets gevangen, het is bijzonder rustgevend, zeker als je hier helemaal alleen bent. Een soort actieve meditatie. Al kan het er volgens de gids ook wel iets levendiger aan toe gaan als hij een grotere groep begeleidt. Een dagje kost 150 €, maar alle kledij en materiaal worden geleverd.

Meer info

De indrukwekkende burcht van La Roche

De ruïnes van het middeleeuwse kasteel, gebouwd tussen de 11de en 12de eeuw, voeren me terug naar de tijd van ridders en bloedige veldslagen.

Er wordt tenslotte nog een bordje met lokale gerookte vleeswaren onder mijn neus geschoven, een ding is zeker mijn smaakpapillen worden verwend. Ik leer hier ook dat Berthe, een vrouwelijk spook de mascotte is van de stad en een keer per jaar over de muren van de burcht dwaalt.

Tijdens het Ardennenoffensief in 1944 werd het zwaar gebombardeerd. De ruïnes zijn meer dan een bezoek waard, er worden ook het hele jaar lang evenementen georganiseerd zoals valkenshows, Middeleeuwse feesten en een fakkeltocht op kerstavond.

‘Als de muren hier konden praten zou je versteld staan,’ zegt een van de dames in de bar van het kasteel. Ze laat me een aantal Ardense specialiteiten proeven, waaronder een glaasje prunalet, een likeur gemaakt van prunelles (sleepruimen) waarvan het recept geheim is. Verder probeer ik een lokaal biertje uit, une Feodale, what’s in a name. Het wordt gebrouwen in microbrouwerij St. Monon in Ambly, maar het is wel het recept van een echte Rochois, benadrukt de dame in kwestie.

Meer info

Adresjes voor fijnproevers

Niet alleen hebben ze er heerlijke restaurants waarvan minstens 6 sterrenzaken, maar ook de kunst van het roken van fijne vleeswaren wordt hier nog artisanaal bedreven.

En dat wil ik wel eens van dichtbij gaan bekijken. De eigenaar van Maison Bouillon & Fils, een familiebedrijf in La Roche, heeft meer dan 30 jaar ervaring, want helpt al sinds zijn 15de in de zaak van zijn vader. Hij neemt me mee naar zijn atelier en legt me o.a. uit dat in de Ardennen alles al sinds eeuwen gerookt wordt omdat de vochtigheidsgraad er enorm hoog is, een ham drogen zoals in Spanje is dus iets moeilijker. Zijn slagersshop hangt vol gerookte hammetjes en ook zijn wildcharcuterie is overheerlijk. Van al dat lekkers proeven kan in het bijhorende restaurant.

Meer info

In Bastenaken schuif ik mijn voeten onder tafel in Wagon Leon, een origineel restaurant in drie authentieke treinwagons in het centrum van de stad.
Gastronomie van de bovenste plank met een paar Belgische klassiekers. Maar ook de zeevruchten zijn er overheerlijk, wat hen een vermelding in de Michelingids opleverde.

Meer info

Bastenaken, herinneringen aan de 2de WO

Maar het is natuurlijk in de eerste plaats de stad die tijdens de 2de WO de hoofdrol speelde in het Ardennenoffensief. De slag van de Ardennen heeft niet alleen diepe kraters nagelaten, maar ook heel wat herinneringen.

Ik ga kijken naar een eerbetoon aan de 76.890 Amerikanen die de Ardennen bevrijd hebben en hier gesneuveld zijn. Mardasson, het indrukwekkende monument in de vorm van een ster, symbool van het Amerikaanse leger, staat op een heuvel met dezelfde naam. Bovenop het statige monument kijk ik vanop een hoogte van 12m uit over de weidse groene omgeving. Net voor Mardasson staat een gigantisch beeld van een Navy matroos die zijn liefje kust, ‘unconditional surrender’ gebaseerd op de iconische foto van Alfred Eisenstaedt die op time Square werd genomen tijdens V-day. Ik hou enorm van dit beeld, de frivoliteit en vrolijkheid steekt fel af tegen de loodzware symboliek van dit impressionante gedenkteken.

Meer info

Nuts City, het verhaal achter de oorlog

Ik bezoek de Bastogne Barracks een minder voor de hand liggende keuze dan het oorlogsmuseum misschien, maar ik wil het legendarische ‘Nuts’ verhaal horen. Het is nog een actieve kazerne dus ik word er ontvangen door een sergeant die me met heel veel passie de Nuts schuilkelder doet ontdekken.

De man slaagt erin me heel even mee te voeren naar 1944 toen de Amerikanen met veel weerwerk de Ardennen bevrijd hebben. Zijn verhalen zorgen voor kippenvel. Je kan de legendarische veldslag in de Ardennen eigenlijk in één woord samenvatten: nuts. Ik zie met mijn eigen ogen het hoofdkwartier van de commandant van het 101ste Airborne, generaal McAuliffe. Zijn legendarische antwoord ‘nuts!’, wat zoveel betekent als loop naar de hel, op de vraag van de Duitsers om zich over te geven, was heel beslissend voor de bevrijding van Bastenaken. ‘Laten we zeggen dat het niet bepaald het antwoord was wat de Duitsers verwachtten,’ lacht mijn gids.

Hij neemt me ook nog mee naar het Vehicle Restauration Center, waar tientallen tanks en pantservoertuigen, o.a. uit het legermuseum staan opgesteld. Waar de naam Nuts City vandaan komt is intussen duidelijk. Maar het heeft nog een tweede luik: elk jaar vond hier in december de notenkermis plaats, waar in vroegere tijden de boerenknechten hun baas op noten trakteerden. Die traditie wordt elk jaar tijdens het tweede weekend van december voortgezet in een Nuts weekend, met allerlei herdenkingen en… veel noten.

Meer info

Bertrix, lunchen in een authentieke leisteenmijn

Domaine de la Morépire in Bertrix opende in 1890.

Ik word er op sleeptouw genomen door een leisteensplijter die er werkte tot aan de sluiting in 1976. De verhalen die hij vertelt zijn grappig maar vaak ook bloedstollend. Het is vrij confronterend om in de voetsporen te lopen van deze Ardense scailtons: de smalle gangen, het schaarse licht, de meters hoog opgestapelde leistenen en de houten laddertjes waarop ze stenen tussen de 70 en 150 kilo op hun rug naar boven moesten dragen.

In 1997 wilde Yves Crul van de mijn een levend museum maken. Dat kon pas nadat ze zomaar even 200.000 liter water naar boven hadden gepompt, want de mijn was volledig ondergelopen. Het bezoek is een echte eyeopener omdat ik nu pas besef hoe zwaar het moet geweest zijn om elke dag 25m, 45m tot zelfs 60m af te dalen in de ingewanden van de aarde. Zelfs ik kan er met mijn 1m71 niet overal rechtlopen. Om de ervaring nog wat kracht bij te zetten kan je ‘La Mine Gourmande’ boeken

Een wandeling door de mijn met verschillende haltes waar je telkens in een andere ondergrondse ruimte een aperitief, soep en uiteindelijk, na volledig te zijn ondergedompeld in het harde bestaan van deze titanen, canadas au rousses geserveerd krijgt, de typische zondagse mijnwerkersmaaltijd. Het bestaat uit aardappelen en gebakken ui met drie soorten gerookt Ardens vlees, vergezeld van een mijnwerkersbiertje, een Morépire (zwarte steen), speciaal gemaakt voor deze mijn. Terug boven krijg je nog een stuk appeltaart en een pousse café. Een ding is zeker: je kan maar best grote honger hebben want het zijn porties op mijnwerkersmaat.

Meer info

Redu, charmant boekenstadje

De ontelbare boekenwinkels die hier sinds 1984 zijn gevestigd hebben dit dorpje op de kaart gezet, want met slechts 500 inwoners trekken ze jaarlijks minstens 300.000 bezoekers aan.

Als fervente lezer vind ik dit uiteraard een heerlijke bestemming. Maar zelfs voor mensen die niet graag lezen is het een gezellige plek met leuke restaurantjes en dito cafés. De hele streek is ook één groot wandelparadijs. Met kinderen kan je een van de 4 bewegwijzerde wandelingen doen van telkens 5 km die ook onderling combineerbaar zijn. Er is één themawandeling bij: ‘Tania au coeur des legendes’. Kinderen kunnen vragen beantwoorden en opdrachten uitvoeren in een echt sprookjesbos, via hun smartphone of tablet, maar ook gewoon met potlood en papier.

Zelfs voor volwassenen is het amusant en als je de wandeling helemaal uitloopt kom je ook nog eens uit bij het ESA, het Euro Space Center waar je plots in een volledig andere wereld terechtkomt. In het ‘Grand Forêt de St. Hubert ‘, zijn er bovendien nog eens 1500km wandelpaden. Je kan op een app ingeven wat je precies wil zien, hoelang je wil wandelen en hoe zwaar. Zo kan je een volledig op maat gemaakte wandeling samenstellen. Iets waar ik zeker nog eens voor terugkom.

Meer info

Mudia, een origineel museum

De eigenaar Eric Noulet, een voormalig marketing-goeroe, noemt het liever een attractie, waarin de hele geschiedenis van de kunst op een erg ludieke en aantrekkelijke manier wordt voorgesteld.

Zo kan je in het Antonius drieluik, een schilderij van Jheronimus Bosch elke scene laten bewegen. Met verrassende animaties word je echt in het schilderij gezogen. Het museum is ondergebracht in een oude pastorij, antieke charme met een minimalistisch decor. Een hongerige maag, dorst? Dan kan je terecht in het gastronomisch café dat tegelijkertijd bibliotheek is, wat dan weer perfect aansluit bij het thema van de stad. Je kan er dus, terwijl je een koffie naar binnen slurpt, rustig een een boek inkijken, over kunst, what else!

Ik vind het geniaal gedaan, het is volledig interactief en leuk voor zowel kinderen als volwassenen. Eerlijk gezegd amuseer ik me rot en alhoewel ik altijd al in kunst geïnteresseerd was, leer ook ik hier nog dingen bij. Er hangen meer dan 300 originele werken van de Renaissance tot nu, van Modigliani, Brueghel, Picasso, Rodin en Spillaert, tot Hergé en Franquin. Ik vind het vooral leuk dat ik actief op ontdekking kan gaan. Allerlei filmpjes, spelletjes en vragen laten je op een andere manier naar kunst kijken. De bedoeling van de eigenaar is kunst tot leven te brengen en daar is hij perfect in geslaagd.

Meer info