Het Wellington Museum, dat ooit het hoofdkwartier van de Hertog van Wellington was tijdens de Slag bij Waterloo in 1815, verwelkomt ongeveer 20.000 bezoekers per jaar. Om het aantrekkelijker te maken, is er een nieuwe scenografie opgezet, waarin interactieve ruimtes en een meeslepend geluidssysteem zijn geïntegreerd. Daarnaast zijn nieuwe stukken aan de collectie toegevoegd, die in bruikleen zijn gegeven door andere musea en particulieren.
Het doel blijft om het educatieve aspect te verzoenen met een wetenschappelijk centrum, door stukken van hoge kwaliteit tentoon te stellen en tegelijkertijd een levendigere ervaring voor het publiek te creëren.
Naast het visuele aspect is er bijzondere aandacht besteed aan de toegankelijkheid van het museum, met name voor mensen met beperkte mobiliteit. Er zijn toegangshellingen, aangepaste routes en zelfs een lift geïnstalleerd. Vanwege de gedeeltelijk geklasseerde status van het gebouw uit 1705 blijven echter vijf zalen ontoegankelijk. Een interactieve terminal stelt bezoekers echter in staat om ze virtueel te ontdekken.
De volgende fase van het renovatieproject betreft het terrein van het voormalige restaurant Charivari, gelegen in de buurt van het museum. Het zal worden herbestemd om een cateringruimte te bieden aan bezoekers.