Een trail in de provincie Luik? Julie vertelt je over haar ervaringen en geeft tips!

Julie Docsterd,
18-09-2024
Het najaar is nog maar net begonnen, of ik heb al nood aan frisse lucht! Ik stelde twee vriendinnen die gek zijn van natuurpracht voor om naar de streek rond Jalhay te trekken, in de provincie Luik. Het idee? Een trailtocht (al wandelend, voor alle duidelijkheid). Je moet weten dat de ‘Etratrail’, een groot netwerk van Europese ‘Trail-Nature’-routes, het oosten van Wallonië doorkruist over meer dan 600 km: 30 permanente tracés zijn voorzien. Telkens met bewegwijzering, performantie en geolocalisatie. Exact wat we (nu al) nodig hadden om erop uit te trekken en avonturen te beleven.
© ?EXTRATRAIL

Gîte ‘Au creux du Bois’

Om te beginnen boekten we een plek om te overnachten. We kozen voor de gîte Au Creux du Bois: dit mooie vakwerkhuis vlakbij de stad Spa biedt alle comfort (voor 4 personen). De zithoek met het houtvuur, de privétuin met terras en de infraroodsauna overtuigden ons om voor deze accommodatie te kiezen. We voelden ons meteen thuis in deze rustgevende en met zachte kleuren ingerichte omgeving. We maakten gebruik van de volledig uitgeruste keuken om te maken waar we zin in hadden. Eten met vriendinnen, zonder gedoe maar met veel gebabbel. Een geweldig adres in het hart van de Hoge Venen.

Blauwe route

Het Extratrail-concept kwam al enkele jaren geleden naar Jalhay. Er zijn verschillende routes (12, 13, 26 en 40 km) en voor deze eerste dag van de trail kozen we voor de route van 13 km (blauw – 275 m stijgen – gemiddelde moeilijkheidsgraad). We vertrokken op de Place du Marché in Sart-lez-Spa. We wandelden bijna 3 uur om de hele lus te voltooien, maar we zijn dan ook geen atleten! En we namen de tijd om alles te bewonderen: weides, tuinen, gravelpaden, dorpjes, velden, bossen, meren en vijvers. Wa hadden een ‘coup de cœur’ voor het kapelletje van Notre-Dame de l’Epine, met zijn vakwerk, zijn klokkentoren en de witte muren: prachtig! Opgelet wel aan het einde van de route: je moet bijna 200 meter langs de weg wandelen en die is niet erg breed.

© ?EXTRATRAIL

‘Château de Reinhardstein’ en de ‘Itinéraire de la mémoire’ in Malmédy

Zaterdagmiddag was helemaal gewijd aan bezoeken. Op naar het kasteel van Reinhardstein! Vanaf de parking moet je het dal in: daar ligt dit 1de-eeuwse gebouw verborgen. Het kasteel is niet groot, maar wel charmant. Het is zo mooi ingericht dat je er zou willen wonen. Harnassen, schilderijen, kisten, wandtapijten… noem maar op! De tuin met medicinale planten is ook een aanrader! We maakten nog een omweg naar het historische centrum van Malmédy: we hadden besloten om de ‘Itinéraire de la mémoire’ te volgen, een cultureel pad van 3,5 km dat het verhaal vertelt van de monumenten en gebouwen van de stad. Als iemand die van verhalen houdt, kan ik deze wandeling niet genoeg aanbevelen (download de route op de website van www.malmedy-tourisme.be). Die avond staken we de barbecue aan bij de gîte: geen betere manier om een zomeravond te spenderen.

© WBT - Pierre Pauquay

Rode route

Na een heerlijke nachtrust en een stevig ontbijt maakten we ons op voor de tweede trail van het weekend. Deze keer waagden we ons aan de 26 km lange trail. Het hoogteverschil? 535 m. De aangegeven moeilijkheidsgraad? 3 op 4. Een pluim voor durf! We startten onze wandeling op de Place du Marché in Sart-lez-Spa. De route leidde ons al snel door weilanden, dan bossen en paden met stenen. Ik vond het vooral leuk om de meanderende Hoëgne te volgen. Verderop staken we een doorwaadbare plaats over: onmogelijk om geen natte voeten te krijgen. Steile klimmen en steile afdalingen volgen elkaar op: dit is een rollercoaster!

© WBT - Sandrine Delcourt

We hielden een lange middagpauze en picknickten op de plek die ‘Les 7 frères’ genoemd wordt, naar de eik met 7 stammen die er staat. De rest van de wandeling was nog zwaarder: we bereikten de top van de ‘Rocher de Bilisse’ om vervolgens te beginnen aan de steile en technische afdaling naar de voet van de rots. Hoewel we normaal gezien eerder van het type babbelkous zijn, concentreerden we ons nu gewoon. Het oogt pittoresk, maar is wel hectisch. De Cascade des Nutons is echt mooi, we hielden er lang halt. We wandelden langs een beekje naar een heuvelrug waar we de oude stenen grensstenen konden zien die België ooit scheidden van Pruisen! Bruggen, loopbruggetjes en wandelplanken volgden: pas op dat je niet uitglijdt. We werden ook nog getrakteerd op wee watervallen (Leopold II en ‘La Reine’) voordat we terug aankwamen in Sart-lez-Spa. Eindresultaat? We hebben er bijna 6 uur over gedaan. Maar we zijn er echt trots op dat we het hebben gedaan! We kunnen het ons zelfs niet voorstellen hou het zou zijn om de route al lopend af te leggen. Maar jij misschien wel?

Alle verblijven die sport en ontspanning combineren