De ‘stopover’-trend heeft niks te maken met de veel meer omstreden ‘skiplagging‘-trend. Skiplagging bestaat uit het boeken van een vlucht naar een andere stad dan je bestemming, maar met een tussenstop daar! Mensen die deze methode gebruiken, sluipen de luchthaven uit zodra ze zijn aangekomen op de tussenstop, die… hun eigenlijke bestemming is! In sommige gevallen zijn de prijzen op die manier immers goedkoper…
Bij de ‘stopover’-methode wordt de overstap dan weer zo goed mogelijk benut. Sommige luchtvaartmaatschappijen bieden vrijwillig een langere tussenstop voor de aansluitende vlucht zodat passagiers de stad van hun tussenstop kunnen bezoeken! In vaktermen staat dit bekend als ‘STPC’, kort voor ‘Stopover Paid by Carrier’.
Het toerisme een boost geven in een stad of land dat het moeilijk heeft op dat vlak, reizigers kennis laten maken met nieuwe bestemmingen en zorgen voor een grotere ‘buffer’ tussen vluchten in geval van vertragingen…
Eerste en vooral de gevolgen voor het milieu: als de methode populair zou worden, zou het model met aansluitende vluchten kunnen leiden tot meer vluchten, wat natuurlijk gevolgen heeft voor de uitstoot van broeikasgassen. Bovendien zullen passagiers die niet geïnteresseerd zijn in deze tussenstop vertraging oplopen en iedereen zal het zonder ingecheckte moeten stellen.