Sinds 2013 bestaat er in België een wetgeving die tot doel heeft paal en perk te stellen aan de doorverkoop van tickets in de evenementensector. De bedoeling daarvan is te vermijden dat de doorverkopers hogere prijzen gaan aanrekenen en op die manier fikse winsten maken. Maar wat houdt die wet in?
De wet maakt een onderscheid tussen occasionele en regelmatige doorverkopers. Heb je ergens een ticket gekocht en kan je bv. zelf niet naar het concert gaan dan mag je dat wel degelijk doorverkopen. Je mag echter maximaal de prijs vragen die de organisator zelf vroeg voor het ticket. Die prijs moet ook op het ticket staan. Weet wel dat de verkoop van een bevoorrecht toegangsbewijs, alsook van een promotioneel toegangsbewijs, waarvoor er geen oorspronkelijke verkoop is geweest, verboden is.
De regelmatige doorverkoop van tickets is sowieso verboden, zelfs als dat gebeurt aan een prijs gelijk (of zelfs lager) dan de prijs die de organisator vroeg voor het ticket. Ook de promotie voor tickets door regelmatige doorverkopers is verboden.
Hou je je niet aan de regels en vraag je toch meer voor je ticket dan de prijs die de organisator rekende, dan kan de koper van je ticket datgene wat hij te veel betaalde van jou terugvragen. Je kan ook geen andere afspraken met de koper maken waarbij je deze mogelijkheid van terugbetaling uitsluit. Doe je dat toch, dan is de afspraak niet geldig. Daarnaast riskeer je ook strafrechtelijke sancties. Zo riskeer je een boete van 26 euro tot 10.000 euro.