

Deze liefhebber van religieuze kunst verzamelde de werken tussen de jaren 1950 en 1970, met aanvullingen door zijn zoon in de jaren ‘90. Hoewel het aankoopbedrag geheim blijft (we kunnen ons inbeelden dat het een bedrag is met heel wat nullen achter), is de artistieke en historische waarde van deze verzameling onbetwistbaar. De iconen, afkomstig uit Griekenland, Rusland en de Balkan, bestrijken vijf eeuwen geschiedenis, van de 15de tot de 20ste eeuw.
Binnen deze collectie belicht het Louvre een unieke reeks 17de-eeuwse iconen, die verband houden met de heropleving van het Griekse patriarchaat van Antiochië. Deze werken, voornamelijk vervaardigd in Alep, weerspiegelen het rijke erfgoed van Arabisch sprekende christenen uit Syrië, Libanon en Jeruzalem.
Voor kenners van religieuze kunst zijn deze schatten niet onbekend: de collectie werd eerder al tentoongesteld in het musée Carnavalet in Parijs in 1993 en vervolgens in het Musée d’Art et d’Histoire in Genève in 1997. Sindsdien hebben een aantal werken de wereld rondgereisd, als onderwerp van wetenschappelijke studies en publicaties.
Deze iconen zullen een plaats krijgen in het toekomstige departement ‘Byzantijnse Kunst en Christelijke Tradities uit het Oosten’ van het Louvre, dat in 2027 de deuren opent. Dit nieuwe 2.200 m² grote museumgedeelte zal ongeveer 20.000 werken omvatten, die een uitgestrekt geografisch gebied bestrijken: van Ethiopië tot Rusland en van de Balkan tot Mesopotamië. Bezoekers zullen er kunstwerken kunnen bewonderen die de geschiedenis van de christelijke beeldtaal vertellen, van de catacomben uit de 3de eeuw tot de 20ste eeuw.