Duffel je warm in en ontdek met Florence Dinant, Adolphe Sax en… Les Sorbiers !

Wat een verfijning!

De warmte van het geboende parketvloer, de hoge plafonds, de fijne moulures… En een prachtig terras met uitzicht op de tuinen en de rivier. Een kamer aan de rivier kan niet anders dan mooi zijn. Hier neerstrijken is betoverend. En het is vooral ook een echte vlucht uit de dagdagelijkse sleur: de kamers hebben geen televisie. Je gaat terug naar de basis: een boek lezen, kletsen onder het donsdeken, welverdiende rust. Mijn vriend had me een massage cadeau gedaan: nek, hoofd en gezicht, ik gaf me over aan de handen van een expert. Toen ik terugkwam, was liep ik op wolkjes.

Ik duffelde me goed in mijn donsjas in en met de paraplu in de hand trokken we naar Dinant. Het is altijd een plezier om door de smalle straatjes te slenteren en langs de oevers van de Maas te wandelen. We beklommen de vele treden naar de Citadel: ik had het zo warm dat ik mijn jas onderweg wel had willen achterlaten. Daarboven heb je de hele wereld aan je voeten: een gevoel van vrijheid. We namen ook de tijd om het’ Maison Adolphe Sax’ te bezoeken. Ik was er nog nooit geweest. Je komt er alles te weten over het leven en werk van de uitvinder van de Saxofoon. Je loopt door het huis waar hij geboren is en je staat versteld. Natuurlijk nam ik een pauze naast het standbeeld van de grote man, zittend op een bankje.

Om deze heerlijke dag af te sluiten, schoven we de voeten onder tafel in het restaurant van het hotel ‘En face de l’île’. Hier word je getrakteerd op een ‘artisanale keuken’: een waaier van lokale producten, versheid en delicatesse zijn de sleutelwoorden. Het restaurant heeft zijn eigen natuurmoestuin. En ook bijenkorven. We kozen onze gerechten à la carte. Ik was dol op de panna cotta van bloemkool, knapperige wintergroenten en gerookte vis. En de chocolade crunch, meringue met chocoladeganache, textuur van bittere sinaasappel en tuile van honing, … om van te dromen!

Het moet gezegd dat het uitzicht over de romantische tuinen en het eiland van het domein (een Natura 2000-gebied) ook allesbehalve teleurstelt. We zaten bij het raam, achter de prachtige arcades die het restaurant sieren. Genieten van lekker eten met je partner in een prachtige omgeving is heel aangenaam. Ik deed de gordijnen in onze kamer dicht om de kou en de winter te weren. Misschien een idee om zelf eens te doen: een verblijf in Les Sorbiers is hartverwarmend!