Ze zijn allemaal (veel) ouder dan 2.000 jaar en ze kunnen nog steeds op heel wat bewondering rekenen. Ze liggen verspreid over de gebieden die Alexander de Grote veroverd heeft en baden is een sfeer van mysterie.
Waarom noemen we deze monumenten eigenlijk “wonderen”? Simpelweg omdat ze vanuit wetenschappelijk oogpunt nooit hadden kunnen bestaan. De kennis en middelen uit die tijd waren niet voldoende om deze constructies op te zetten. En toch hebben deze “wonderen” wel degelijk bestaan. Een overzicht.
Het is het enige wereldwonder dat tot op de dag van vandaag goed bewaard is gebleven. Het graf van farao Cheops is een knap staaltje techniek dat 150 meter boven de grond uittorent. Vergeet niet: deze grote piramide bestaat al meer dan 4500 jaar en is duizenden jaren lang het grootste werk ter wereld geweest. Niet minder dan 10.000 mensen hebben hier gedurende een twintigtal jaar aan gewerkt.
De stad Babylon, gelegen in Mesopotamië (het huidige Irak) kende tussen 2000 en 1500 voor Christus een enorme groei. Tijdens de eeuwen die volgden werd haar geschiedenis sterker, tot ze slechts enkele eeuwen voor onze tijd brutaal werd afgekapt. In de periode onder Arafat werd ze gedeeltelijk heropgebouwd, maar zonder de hangende tuinen, een cadeau van Nabuchodonosor II voor zijn vrouw… Sommige historici twijfelen zelfs aan het bestaan van de tuinen.
In 560 voor Christus financiert koning Croesus de bouw van een nieuwe tempel op de ruïnes van de oude. De bouwkwaliteit en de decoraties van dit meesterwerk van ongeveer 140 meter lang en 72 meter breed roepen verbazing op. Ongeveer 200 jaar later wordt de tempel afgebrand door Herostratus. Een nieuwe tempel wordt gebouwd, misschien onder bevel van Alexander de Grote. Hij wordt geplunderd en nadien afgebrand in 400 na Christus. De ruïnes van deze tempel liggen niet ver van Izmir in Turkije.
Dit monumentale beeld, opgetrokken in goud en ivoor, is een representatie van Zeus op zijn troon. Met een respectabele hoogte van 12 meter was er 5 jaar nodig om het beeld op te richten. Het beeld verhuisde van Olympia naar Constantinopel waar het verdween tijdens een brand tussen 460 en 480. Afgezien van de afbeeldingen van het werk op Romeinse munten is er geen spoor of kopie van teruggevonden.
Vandaag betekent “mausoleum” een gigantisch graf. De term komt van dit monument: het graf van Maussollos, de gouverneur van een divisie van het Perzische Rijk. Ook al is het bouwwerk een vijftigtal meters hoog, het staat niet in de lijst vanwege die afmetingen, maar wel om zijn schoonheid. Het prachtig gedecoreerde mausoleum is tijdens de middeleeuwen in de vergetelheid geraakt. Door aardbevingen, een gebrek aan onderhoud en de vrijwillige deconstructie om stenen te recupereren, is het mausoleum uiteindelijk verdwenen. Vandaag zijn de ruïnes wel nog zichtbaar: ze liggen in het centrum van Bodrum in Turkije.
Mythisch, en toch zo onbekend. Dit standbeeld van een dertigtal meters hoog, wat enorm was voor die tijd, zou de grote haven van Rhodos gedomineerd hebben (al wijzen enkele studies op een eventuele andere locatie. Het houten en bronzen beeld was maar een kort leven beschoren, want een vijftigtal jaar later werd het vernield door een aardbeving. De funderingen van het monument bleven in die staat tot in 654, wanneer het wonder werd geplunderd.
De vuurtoren van Alexandrië, gebouwd in hout en gedecoreerd met wit marmer, werd gebouwd om matrozen licht te geven. Het was ook een perfect middel om de kracht van het almachtige Egypte aan te tonen: met een hoogte van 120 à 140 meter droeg het licht van de vuurtoren tot 50 km ver! Het monument heeft bijna 1.400 jaar stand gehouden, maar werd afgezwakt door de golven en door elkaar geschud door verschillende aardbevingen. Dankzij opgravingen in het water werden enkele funderingen van de vuurtoren ontdekt. Het mysterie van de Pharos van Alexandrië is echter nog niet volledig ontrafeld.