Pompeï was een Romeinse stad gelegen in de buurt van de Vesuvius, een actieve vulkaan die doorheen de eeuwen verschillende uitbarstingen heeft gekend. De laatste en grootste vond plaats in 79 en heeft hele stad vernield. De inwoners van Pompeï zaten gevangen in de woeste natuur en konden niet op tijd ontsnappen. De meeste inwoners kwamen om door de intense hitte, de rook van de uitbarsting en de lava die de stad bedekte. Zo’n 10.000 mensen zouden het leven gelaten hebben.
De gevolgen van deze ramp zijn niet te onderschatten. Meer dan 1600 jaar bleven de ruïnes van Pompeï verborgen onder de lava en de assen, tot ze in 1748 opnieuw ontdekt werden. Opzoekingen hebben de overblijfselen van het dagelijkse leven van de inwoners van Pompeï blootgelegd, waardoor archeologen de levenswijze van de Romeinen beter konden begrijpen. Nergens was er al zo’n archeologische ontdekking gedaan.
Bovendien was de ramp van Pompeï een waarschuwing voor de mensen van die tijd voor de kracht van de natuur. Wetenschappers werden geïnspireerd door die uitbarsting om vulkanen en hun effect op de omgeving te bestuderen.
Vandaag is Pompeï een populaire archeologische site en een belangrijke toeristische attractie. De ruïnes en de overblijfselen van de stad zijn een wonder om te zien en een ontroerende getuigenis van de verwoestende kracht van de natuur.