Hamburg, een van de grootste steden van Duitsland, was een cruciaal industrieel en havencentrum. In juli 1943 lanceerden de geallieerden de Operatie Gomorra, een serie luchtaanvallen die bedoeld waren om het Duitse verzet te breken en het moreel van de bevolking te verzwakken. Tussen 25 juli en 3 augustus 1943 lieten Britse bommenwerpers duizenden tonnen brandbommen en explosieven op de stad vallen, waardoor een vuurstorm van ongekende intensiteit losbarstte.
De inwoners van Hamburg zaten gevangen in een inferno van vlammen en puin. De intense hitte, de explosies en de snel om zich heen grijpende branden maakten ontsnappen voor velen onmogelijk. En hoewel er eerder inderdaad flyers van de RAF (Royal Air Force) waren gedropt om de bewoners aan te sporen de stad te verlaten, beschouwden velen deze als misleidende propaganda…
Helaas bleef het niet bij deze dodelijke slachtpartij: het doel van de geallieerden was om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Ze keerden daarom terug naar Hamburg in de nachten die volgden, tot 3 augustus, met als voornaamste doel de schuilplaatsen en opvangcentra voor de slachtoffers te vernietigen. In de nacht van 27 op 28 juli verwoestten de bommen de stad bijna volledig: zelfs de schuilkelders boden geen bescherming tegen de vuurstorm en de temperaturen die vaak 800 graden overschreden. Ongeveer 45.000 lichamen, voornamelijk burgers (de overgrote meerderheid vrouwen, kinderen en bejaarden), werden onder het puin gevonden. De totale verliezen worden geschat op ongeveer 60.000 mensen.
Hamburg, ooit een bloeiende stad, werd bijna volledig verwoest en de overlevenden stonden voor de immense taak om de stad weer op te bouwen. Het duurde jaren om de ruïnes van de stad op te ruimen en weer op te bouwen, en de psychologische en fysieke littekens van die tragische nacht hebben verschillende generaties getekend.
De aanval op Hamburg had ook internationale gevolgen: debatten over de ethiek van strategische bombardementen en het massale verlies van burgerlevens voedden discussies over de methoden die de geallieerden gebruikten om de oorlog te winnen. Vooral omdat het in de as leggen van de stad niet het gewenste effect had: een groot deel van de bevolking ontwikkelde een geest van wraak tegen de geallieerden.
Vandaag is Hamburg een moderne en dynamische stad, maar de herinneringen aan juli 1943 zijn nog levendig. De gedenktekens en musea in de stad brengen hulde aan de slachtoffers en herinneren aan de wreedheden uit die periode.