Dubrovnik een historische parel

Stradun, de slagader van de oude stad, is een soort catwalk voor de duizenden toeristen, het wordt doorkruist door 14 steil oplopende straatjes. Zelfs de oudjes blijven hier fit want ze doen honderden trappen per dag. Vanop een terras kijken we uit op meer dan 800 jaar geschiedenis. Stoorzenders zijn er niet, zelfs geen reclameborden.

Adelijk bloed

Dubrovnik was een katholiek bastion, ook hier dus massa’s kerken, 42 in totaal en 10 kloosters. Maar ook de architectuur van de profane gebouwen voert ons mee naar een ver verleden. De inwoners van Dubrovnik hebben net als in Split stijl, maar zij hebben bovendien blauw bloed door de aderen stromen. De aristocratie is er intussen verdwenen maar je moet wel aardig wat centen op je bankrekening hebben om hier nog te kunnen wonen. Sinds Oprah Winfrey en Sharon Stone er een huis kochten swingen de prijzen de pan uit.

Vanuit een ander perspectief

We bezoeken het belfort op het Luzaplein, waar ook de Onofrio fontein staat, het Palaca Sponza en het stadhuis dat doet denken aan het Dogepaleis in Venetië. Maar een van de leukste plekken is de oude haven, waar het bruist van het leven. Op het gezellige Bunicplein ploffen we neer op een van de terrasjes en genieten we van een live jazz band die swingt als de beste.

Stadsmuren

Je hebt Dubrovnik niet gezien als je niet op de stadsmuren hebt gewandeld. Het is een van de best bewaarde Middeleeuwse omwallingen van Europa. We kijken er uit op een zee van rode daken. Doordat Dubrovnik omringd is door water waait het er bijna constant, wat de temperatuur iets dragelijker maakt.

Ook rond de stadsmuren kajakken is een leuke manier om de stad te ontdekken. Maar gewoon ronddwalen in de smalle straatjes is nog het leukst van al. Dubrovnik is een stad om te koesteren. Of zoals Bernard Shaw schreef: ‘If you want to see heaven on earth, go to Dubrovnik.’