Dit gebeurt er met een tweedeverblijf in het buitenland bij een echtscheiding

Wie is eigenaar?

In eerste instantie moet worden gekeken naar wie eigenaar is van het onroerend goed in kwestie. Is slechts één van de echtgenoten de eigenaar dan kan deze het onroerend goed behouden. Mogelijks moet dan wel een vergoeding worden betaald aan de andere echtgenoot als die daar gelden in investeerde.  Valt het onroerend goed in het gemeenschappelijk vermogen of is dit de onverdeelde eigendom van de echtgenoten, dan zal er een integendeel een oplossing moeten komen voor het pand.

Onderling akkoord

Vooreerst kan het zijn dat de ex-echtgenoten het eens zijn over wat er met het onroerend goed moet gebeuren. Een dergelijk akkoord kan worden gesloten bij een echtscheiding door onderlinge toestemmen of in een (deel-)akkoord dat wordt gesloten bij een vereffening-verdeling (bv. bij de notaris). Het akkoord zou er bv. in kunnen bestaan dat één van de echtgenoten het onroerend goed tegen betaling overneemt of dat men beslist dat te verkopen (en de verkoopopbrengst na aflossing van de lening te delen).  Als één van de echtgenoten het onroerend goed wil overnemen kan het bv. zinvol zijn samen een schatter aan te stellen om de waarde ervan te bepalen.

Geen akkoord en dan?

Geraken de echtgenoten het niet eens over wat er met het onroerend goed moet gebeuren, dan zal de notaris die is gelast met de vereffening-verdeling in eerste instantie nagaan of het onroerend goed ‘in natura’ kan worden verdeeld. Dit kan bv. het geval zijn als de echtgenoten eigenaar zijn van meerdere onroerende goederen die ‘gelijk’ tussen hen kunnen worden verdeeld.  Blijkt zo’n verdeling in natura niet mogelijk dan moet het onroerend goed in principe (openbaar) worden verkocht. Weet overigens dat elk van de echtgenoten bij een dergelijke openbare verkoop kan meebieden.  Er bestaat integendeel geen voorkoop- of voorkeurrecht.

Jan Roodhooft, advocaat (www.advocatenroodhooft.be)