Antarctica wordt vaak gezien als een ongerept stuk natuur. Maar ook dit continent wordt geconfronteerd met grote vervuiling. Een studie van de Universiteit van Basel heeft een alarmerende hoeveelheid kunststoffen aan het licht gebracht, veel meer dan eerst gedacht. De meeste van deze deeltjes zijn zo fijn dat ze aan de wetenschappelijke radar waren ontsnapt.
Traditioneel zijn studies gebaseerd op netten van 300 micrometer om plastic deeltjes op te vangen. Deze technieken zijn echter niet effectief gebleken voor microplastics. Door zeewater te analyseren met behulp van infraroodspectroscopie, ontdekten de onderzoekers deeltjes tot 11 micrometer, waardoor de ware omvang van de vervuiling werd onthuld.
De ecologische gevolgen zijn enorm, vooral voor levende organismen die zijn aangepast aan de extreme omgeving van Antarctica. De kwetsbaarheid van deze ecosystemen voor nieuwe verontreinigende stoffen kan dramatische gevolgen hebben voor hun voortbestaan.
De vraag blijft: hoe hebben deze microplastics de geïsoleerde wateren van de Weddellzee bereikt? Menselijke activiteiten zoals toerisme, visserij en wetenschappelijk onderzoek worden met de vinger gewezen. Oceaan- en atmosferische stromingen spelen echter ook een rol bij deze algehele verontreiniging, waarbij microplastics over lange afstanden worden meegevoerd.