Op die dag begonnen twee lange tijd gescheiden, soms vijandige koninkrijken aan een nieuw tijdperk onder één kroon, waarmee de basis werd gelegd voor wat later het Verenigd Koninkrijk zou worden. Deze dynastieke unie zou de geopolitiek van de Britse eilanden transformeren en de weg vrijmaken voor een nieuwe periode van samenwerking, maar ook van spanningen.
Na de dood van koningin Elizabeth I van Engeland, die geen directe erfgenaam had, was het James VI van Schotland, haar neef, die de Engelse troon besteeg. Deze persoonlijke unie van de twee kronen betekende dat één monarch nu twee afzonderlijke koninkrijken regeerde, elk met zijn eigen wetten, parlement en instellingen. Het bewind van James VI/I markeerde een poging tot toenadering tussen de twee naties, hoewel de volledige politieke unificatie pas later plaatsvond met de Acts of Union van 1707.
Hoewel de kronen verenigd waren, was de unie van de volkeren niet onmiddellijk. Het idee van één verenigde natie werd niet door iedereen gedeeld, en zowel in Engeland als in Schotland was er veel verzet. James I droomde van een verenigd “Groot-Brittannië”, maar hij stuitte op de realiteit van diepgewortelde culturele en politieke verschillen. De koning moest laveren tussen deze twee identiteiten, pogend de spanningen te verminderen en tegelijkertijd de basis te leggen voor een toekomstige unificatie.
De unie van de kronen in 1603 effende de weg voor diepgaande veranderingen in het politieke en sociale leven van de Britse eilanden. Deze periode zag de opkomst van een gedeelde, zij het gedeeltelijke, identiteit en de intensivering van de uitwisselingen tussen de twee naties. De inspanningen van James I om een echte eenheid te creëren werden soms belemmerd door historische rivaliteiten en religieuze conflicten, maar zijn bewind legde de basis voor wat later een formele politieke unie zou worden.
Autotour
Vertrek van
Vertrek op
Autotour
Vertrek van
Vertrek op
Rondreis
Vertrek van
Vertrek op
Autotour
Vertrek van
Vertrek op
Autotour
Vertrek van
Vertrek op